Het getij roept ons vroeg vandaag. We moeten vandaag 1 tot 2 uur na hoog water in Oudeschild vertrekken, om met gunstige stroming in Harlingen te komen. En aangezien het in Oudeschild om 4.22 uur hoog water is, roept de wekker ons al vroeg. We schieten onze kleren aan en eten een boterham om met een prachtig zonnetje rond half 7 naar buiten te varen.
Het Wad is echt schitterend zo! We hebben de wind schuin van achteren en al snel hebben we 4 knopen stroom mee. Een groot deel van de reis lopen we meer dan 10 knopen en dat is echt een recordsnelheid. Veel eerder dan gepland komen we bij de Boontjes, een stuk vaarwater waar bij laag water slechts één meter diepte staat. Wij hebben gisteren al uitgerekend dat we pas vanaf 8.45 uur voldoende water hebben (inclusief veiligheidsmarge) om eroverheen te gaan. We hadden gedacht er om 8.45 nog lang niet te zijn, maar stipt om 8.45 uur arriveren we bij de eerste boei van de Boontjes. We halen onze fok voor de zekerheid maar binnen, want om nu met meer dan 10 knopen over de Boontjes te racen…
Afgelopen nacht ben ik trouwens al een paar keer eerder de Boontjes over gevaren. In mijn dromen weliswaar. Door de stroming werden we steeds zijwaarts weggezet en het was lastig om in het smalle vaarwater te blijven. Bovendien gaf de dieptemeter in mijn dromen ook steeds aan dat het maar nèt ging. Ik heb er maar onrustig door geslapen.
In de praktijk blijkt het alleszins mee te vallen. We zien voor ons uit veel beroepsvaart en andere zeilboten varen, en de diepte blijkt nergens minder dan 4,2 meter te zijn. Maar stiekem zat ik toch met een beetje samengeknepen billen op de boot. Veel tijd om me zorgen te maken, heb ik ook weer niet, want we lopen nog steeds (ook zonder onze fok) een dikke 8 knopen, dus vóór we het in de gaten hebben, zijn we de Boontjes alweer over en zien we Harlingen voor ons verschijnen. Helaas maakt de zon net voor Harlingen plaats voor een regenbui, die aanhoudt tot we de sluis door zijn richting de Gemeentehaven.
Vier uur na ons vertrek uit Oudeschild, liggen we in de Gemeentehaven van Harlingen. We hebben in die tijd 28 mijl afgelegd, en een gemiddelde van 7 mijl per uur hebben we nog nooit gehaald (inclusief zeilen hijsen en strijken en schutten in de sluis). De Gemeentehaven van Harlingen is een schattig klein haventje, dat maar een paar plekjes heeft voor boten met onze diepgang. We zetten binnen de kachel even aan om onze natte pakken te laten drogen.
Na de lunch is de zon weer flink doorgebroken en lopen wij Harlingen in. Harlingen is één van de Elf Steden en ademt een rijke handelshistorie. Aan de Noorderhaven liggen bijvoorbeeld nog veel oude pakhuizen waarop namen staan van landen waar vroeger mee gehandeld werd. Het mooie weer verleidt ons al snel om neer te strijken op een terrasje waar we een koel glaasje witte wijn niet kunnen weerstaan.
Terug op de boot hebben we geen zin om uitgebreid te koken, maar hapjes in het zonnetje voldoen prima! Wat fijn om tot laat buiten te kunnen zitten!
Herkenbaar verhaal, jaren geleden vertrokken we voor dezelfde trip en het Wad is in de vroege uurtjes op zijn mooist! De Boontjes hebben ze enkele jaren geleden op diepte gebracht, ik denk dat je daar nu ook met laagwater aardig water hebt staan. Hoe diep steken jullie? (wij waren 220)
Ja, prachtig, het Wad zo ’s morgens vroeg! We wisten inderdaad dat de Boontjes in 2012 / 2013 zijn uitgediept, maar niet hoeveel. We hebben onze kaart uit 2011 dus maar aangehouden, wetende dat we dan in élk geval de geul door konden varen. Ik denk dat we er uiteindelijk zelfs met laag water doorheen hadden kunnen varen, maar better safe than sorry!