Buena vida

We zitten al lang en breed aan Franse kaasjes, baguettes, paté en oesters, maar hebben ondertussen goede herinneringen aan onze onverwachte tussenstop in Spanje. Bij deze dus nog onze ode aan Galicië.

Iets of iemand heeft klaarblijkelijk voor ons besloten dat het nog niet de juiste tijd is om naar Nederland te gaan. Dat merkten we natuurlijk al toen een storm ons dwong om naar Vigo uit te wijken. Maar ook als we in Vigo de weerberichten afspeuren naar een gaatje om naar Frankrijk te varen, blijkt dat het weer voorlopig nog hele andere plannen met ons heeft. Biscaje is door de storm lekker opgefokt. De golven, die al stevig waren opgebouwd, worden bovendien steeds opnieuw door flinke wind opgedreven. Er zit voor ons dus niets anders op dan ons voorlopig over te geven aan het Spaanse buena vida. Vooruit dan 😉.

In Vigo liggen we in de haven in het centrum. Erg gezellig. We weten nog van op onze heenreis door Spanje, dat er in de zomer echt óveral fiesta is, en dat wordt ook nu weer bevestigd. Naast de haven is er precies het weekend nadat we arriveren een Action Sports & Urban Culture Festival. Er worden indrukwekkende capriolen op kleine crossfietsjes en skateboards vertoond, omlijst met eettentjes en kraampjes waar de hipsters nieuwe hoodies en zonnebrillen kunnen kopen. Er wordt gehiphopt en gebreakdanced. De sfeer is erg gezellig! Vanaf de boot hebben we precies uitzicht op een baan die is aangelegd, met een stuk of vier schansen achter elkaar, en waarop driedubbele flikflaks met pirouettes worden tentoongespreid. Met crossfiets welteverstaan. Geweldig om te zien, maar we doen het ze niet na.

Een paar straatjes verderop, net buiten gehoorafstand van de hiphopbeats, ontdekken we een levendige stad. De architectuur is niet zo bijzonder, maar er hangt wel een hele leuke vibe. Leuke winkeltjes, een goede markt, en natuurlijk veel cafeetjes waar je bij een drankje altijd wel wat tapas krijgt. Soms zelfs aardig buikvullend.

 

 

 

Na een paar dagen in de drukte van de stad, kijken we uit naar wat rust. Op de Golf van Biscaje is het nog steeds onrustig, maar langs de Spaanse kust is het de komende dagen prima weer om noordwaarts te trekken. Normaal gesproken staat de wind langs dit stuk kust pal uit het noorden, en kan die rond de kapen flink aantrekken. Nu is er weinig wind voorspeld, en soms zelfs een beetje uit het zuiden. In vier dagen tijd varen we dan ook in kleine etappes richting A Coruña, soms zeilend, soms met de brommer aan. De kust hier is heel ruw, en het mysterieuze gevoel dat ons hier bekruipt, wordt nog versterkt door de mist die her en der hangt. We overnachten achter ons anker op verlaten ankerplekjes. Omdat we geen zin hebben om ons bijbootje uit de bakskist te halen en op te pompen, blijven we op de boot. En daardoor hoeft er even niet zoveel: geen boodschappen, geen was, geen stadjes om te bekijken… In plaats daarvan even lekker vakantie vieren op ons eigen eilandje. Met prachtige uitzichten om ons heen. En dat is – na de toch wat spannende aanloop naar Vigo en de drukte van de stad – wel even héérlijk!

 

 

 

 

 

Waar ik op Terceira nog het gevoel had dat het tijd was om naar huis te gaan, heb ik dat hier in Spanje helemaal niet. Ik geniet van deze bonustijd. Omdat er nog steeds geen goede wind staat, besluiten we nog een stukje verder te varen richting A Coruña. Joepie! Op de heenweg hebben we A Coruña ook bezocht en daar hebben we enorm goede herinneringen aan. Dit is de stad die groter is dan Amsterdam, maar tegelijkertijd aanvoelt als een wat uit de kluiten gewassen dorp. De stad die nooit in één adem genoemd zal worden met steden als Barcelona, Madrid of Sevilla, maar die daardoor ook nog relatief onbekend is onder buitenlandse toeristen. Een geheime vluchtplek voor de Madrilenen als het ’s zomers te heet wordt in hun eigen stad. De stad waar wij weer midden in het centrum in de haven kunnen liggen, met op warme avonden het geroezemoes van de terrassen aan de kade. De stad vol tapas en terrasjes. De stad waar het om 17.00 uur ’s middags uitgestorven is, terwijl de straten laat op de avond volstromen met mensen die elkaar al etende ontmoeten. Misschien heeft het weer stiekem wel in de gaten dat het ons niet naar huis kan laten gaan zonder het ‘toetje’ van onze reis mee te hebben gepikt!

 

 

 

Veel moeite kost het ons niet om ons ritme aan te passen aan dat van A Coruña. We genieten ’s avonds tot laat van tapas en albariño (witte wijn uit de streek). We slapen heerlijk uit; vóór 9.00 uur ’s ochtends is er toch nog geen bakker open. Tussendoor doen we nog wat klussen aan de boot, houden het weer in de gaten en kletsen wat met Martijn, een jonge Brabander die onderweg is om een rondje Carieb te gaan maken. Hij wil nog wel wat van onze zeekaarten en pilots overnemen. Hij blij, wij blij!

 

 

 

Stijn heeft op een dag ontdekt dat er ’s avonds een optreden is van een bigband, de ‘Garufa Devils’, op het grote plein. Omdat de band pas laat op de avond begint, hebben we nog mooi even de tijd om wat tapasjes vooraf te eten. Als we iets na tienen het plein op komen slenteren, is de band net begonnen en zit de sfeer er al goed in. De setting is geweldig: het oude plein, met de kathedraal achter ons, en langs de andere drie zijden sfeervol verlichte balustrades. Het plein is helemaal gevuld met veelal Spanjaarden die wel van een avondje uit houden. Een groots podium, met daarnaast twee enorme schermen waarop de band in het groot wordt geprojecteerd. En dan de band zelf: die speelt fantastisch. We staan tot het einde mee te swingen. Ik krijg weer kippenvel als ik aan die avond terugdenk.

 

 

Als we de volgende ochtend de weerberichten bekijken, blijkt waarom de avond zo bijzonder was. Er is een weergat om Biscaje over te steken, en wel NU! Blijkbaar was gisteravond ons afscheidsfeestje in A Coruña. We kopen snel wat laatste verse spullen, betalen de rekening van de haven en gooien los. Het is maar goed dat de weersvoorspellingen zo aandringen en we eigenlijk geen tijd hebben om na te denken of we A Coruña wel achter ons willen laten. Anders hadden we er nu vast en zeker nog tapasjes zitten peuzelen!