Ook vandaag bakken we weer ons eigen brood. We ontbijten op ons gemakje en realiseren ons dat het helaas alweer ons laatste dagje is. Fijn dat we de laatste ochtend zo lekker wakker kunnen worden in een rustig baaitje. We worden goede morgen gemekkerd door berggeiten die nieuwsgierig komen kijken wat er allemaal in ‘hun’ baai gaande is.
Na lekker rustig aan gedaan te hebben maken we de achterlijn los, trekken voor het laatst deze vakantie het anker uit de grond en zetten koers richting Göçek. De wind is wat vlagerig, we zetten alleen het fokje op. Met een lekkere bries van 10-15 knopen varen we richting de Sunsail thuisbasis in de Marinturk Village Port. Het schiet aardig op. We lunchen nog lekker zeilend, maar snel daarna halen we het zeil voor de laatste keer binnen. Stom hoor…!
Eenmaal in de haven aangekomen vullen we de verstookte diesel weer aan en voldoen we aan de met name op papier leuk bedachte Blue Card verplichting om de afvaltank uit te laten pompen (iedereen leegt de afvaltank gewoon op open zee…). Na deze formaliteiten krijgen we van de havenpilot een plekje toegewezen om af te meren. En daar liggen we dan weer.
Tja, dan altijd een beetje die anticlimax om alvast wat op te gaan ruimen en de spullen bij elkaar te pakken. Onze laatste 2 koele ‘behouden vaart’ Efes biertjes verzachten de pijn. En wat hebben we genoten. Een prachtgebied! Met Xavier van Sunsail doen we de checkout van de boot, alles is ok. Na wat laatste formaliteiten met de Sunsail base manager Paloma zijn we wel toe aan een afscheidsdiner in Göçek. Proost op een heerlijke vakantie!