Hoewel de wekker ‘pas’ rond 6.00 uur staat, worden we een uur eerder al wakker, omdat onze buurman uitvaart. Het bed ligt nog wel heel erg lekker en warm, dus uiteindelijk staat we om kwart voor 6 op. Na ons snel te hebben opgefrist en de boot klaar voor vertrek te hebben gemaakt, varen we nog vóór half 7 alweer de haven uit. Er lijkt weinig wind te staan, en even denken we dat we voor niks zo vroeg zijn opgestaan, tot even buiten de havenhoofden blijkt dat er wel degelijk wind staat. Met 13 – 16 knopen kunnen we een paar uur nog heel erg lekker zeilen. Als we rond een uur of 10 Kerteminde al beginnen te naderen, zakt de wind wel iets in naar 8 knopen. Als we over een ondieper stuk varen, zien we opnieuw een Bruinvis. Blijft indrukwekkend! Door de gunstige wind vanochtend vroeg varen we uiteindelijk om half 12 de werfhaven van Kerteminde in.
We hopen daar een pomp te vinden om onze afvalwatertank te legen. De werfhaven is tevens de doorgang naar het fjord dat achter Kerteminde een eind landinwaarts loopt. In de pilot lezen we dat – hoewel er op de Oostzee amper getijdeverschillen zijn – er toch nogal wat water uit het fjord wordt verzet door het nauwe gaatje dat de werfhaven van Kerteminde vormt. Er kunnen wel 3 knopen stroom in of uit de haven staan. De stroom blijkt gelukkig mee te vallen. Als we een rondje door de werfhaven varen, blijkt de beloofde afvalwaterpomp nergens te vinden, en besluiten we onverrichterzaken naar de jachthaven te gaan.
Hoewel we ’s ochtends vroeg nog dik ingepakt op de boot hebben gezeten, is het meteen na het binnenlopen van de haven weer snikheet. Hup… We pellen alle lagen weer af en verruilen snel onze lange broeken voor korte. Na een lunch van Stijns zelfgebakken brood lopen we Kerteminde in. Een stadje dat al in de 15de eeuw stadsrechten kreeg. Er is nog veel herkenbaar van de middeleeuwse sferen. Er staan veel vakwerkhuisjes in de mooiste kleuren, en alle huizen hebben dezelfde kleur karakteristiek rode dakpannen. We verbazen ons over hoe netjes het stadje verzorgd is en hoe opgeruimd het is. We besluiten aan de kade van de doorgang naar het fjord op een terras neer te strijken voor cappuccino. Als we aan de vriendelijke Deense serveerster vragen of ze er iets lekkers bij heeft, zegt ze dat we ‘kron cake’ echt moeten proeven. We krijgen iets dat smaakt als versgebakken kokosmakroon met een laagje pure chocolade. Lekker!
Op de terugweg naar de haven lopen we binnen bij een ruime supermarkt. We nemen er de tijd om eens uitgebreid rond te snuffelen. Altijd heerlijk om te ontdekken wat buitenlandse supermarkten in hun assortiment hebben. Het raarste dat we tegenkomen in de schappen is Forloren Skildpadde. Rare jongens die Denen 😉
Die laten we toch maar staan. We kopen nog wel wat nieuwe tonijnsalade, cruesli en kwark (handig voor vroege varende ontbijtjes). Ook kopen we een gerookte makreel waar we ’s avonds een heerlijke curry van maken samen met wat paprika’s, ui en knoflook. Het uit Nederland meegenomen potje currypasta bewijst alweer haar dienst! En alweer kunnen we het diner buiten in het avondzonnetje opeten! Wat zijn wij een bofkonten!
Omdat de Deense Helga van Leur ons weer vroeg in de ochtend wind belooft, hebben we (alweer) het plan opgevat om de volgende dag vroeg te vertrekken. Daarom gaan we nog snel even douchen voor we ons bed inkruipen, zodat we morgenvroeg snel weg kunnen. Dat ‘snel’ even douchen valt tegen… We delen samen een ruim douchehok, waar een aparte doucheruimte in zit. Hoewel we de deur van het douchehok al op slot hebben gedaan, doen we ook de douchedeur zelf op slot. En die blijkt nadat we klaar zijn met douchen dus niet meer open te gaan. Daar staan we dan, nat en opgesloten in een hok. Stijn besluit over de muur tussen de doucheruimte en het washok heen te klimmen. Nadat hij zich daar heeft afgedroogd en aangekleed, gaat hij hulp halen om Yvet uit het douchehok te bevrijden. Werd het toch nog even spannend vandaag!