Bon bini op Bonaire

Even een kort berichtje om jullie te laten weten dat we gisteravond zijn aangekomen op Bonaire. De tocht was prima. De wind was de eerste twee dagen vrij licht, maar gelukkig wel genoeg om te zeilen. Het voordeel was dat de golven zich ook rustig hielden. De derde dag en nacht hadden we wel flinke wind en golven. Maar vóór de wind (met de wind in de rug) hadden we daar gelukkig niet zoveel last van, en gingen we als een speer! Helaas wel best veel squalls (tropische regenbuien) over gehad. Het mooie van de Carieb is dan wel weer dat je zo’n squall prima in je onderbroek uit kunt zingen. Dat scheelt natte kleren.

Hoewel we vanochtend nog wel wat meer slaap in zouden kunnen halen, zijn we vroeg uit de veren om alle formaliteiten te regelen. Eerst naar het havenkantoor dus, en daarna inklaren, wat met een Hollandse efficiëntie ging. De customs- en de immigration officer zitten samen op één kantoor en gaan zelfs tegelijkertijd met hun eigen proces aan de gang, waardoor wij vijf minuten later alweer met de benodigde stempels in ons paspoort buiten staan!

Nadat we ook nog wat Amerikaanse dollars hebben gepind en een lokaal SIM-kaartje hebben aangeschaft (waar zouden we toch zijn zonder internet), lopen we snel terug naar de haven. We hebben geen tijd om binnen te gaan bij alle uitnodigend gezellige restaurantjes en winkeltjes op de route, want we hebben de mevrouw van het havenkantoor beloofd dat we snel terugkomen om onze check-in af te ronden (lees: onze verse dollars over de balie te schuiven). Dus die winkeltjes moeten nog even op ons wachten.

Het efficiënte inklaarproces is overigens niet het enige Hollandse hier. Ook het weer is behoorlijk Hollands. De lucht is grijs en regelmatig klettert er een flinke bui uit.

Het mag de pret niet drukken. We doen lekker rustig aan om bij te komen van onze tocht en hebben ondertussen al een paar leuke ontmoetingen, met Peter en Jacqueline bijvoorbeeld, die we voor het laatst op Gran Canaria troffen. En we hebben net een gezellig welkomstborreltje gedronken met onze Engelse buren Andrew en Polly. Snel nog even een kort berichtje typen voor onze trouwe volgers dan. Hoewel…. kort is alweer niet gelukt. Nu lekker onder de wol (maar dan zonder deken). Binnenkort wat uitgebreider bericht van onze Antilliaanse avonturen.