In mijn jeugd heb ik nogal wat middagen doorgebracht met een vriendje en zijn opknapbrommer. Dolle pret om het oude Peugeot-damesbrommertje aan de praat te krijgen, wat te kietelen en ermee luid knetterend door het ongemaaide weiland achter het huis te scheuren. We hadden er zoveel lol mee, we konden er geen genoeg van krijgen en ermee doorgaan totdat het donker werd.
De brommer die in de buik van de Amuse nu al 24 uur braaf staat te ronken is gelukkig een stuk betrouwbaarder en beschaafder… maar het gaat ook minder snel. Het is zeker minder spectaculair en na een dag geronk ken je dat geluid ook wel een beetje. Het heeft ook voordelen. We komen vooruit, het is super rustig aan boord, we kunnen lekker eten, kletsen, vissen, douchen en heerlijk slapen. De oceaan hebben we nog nooit zo vlak gezien en zorgt voor prachtige plaatjes bij zonsondergang en maanopkomst.
En toch… laat die wind maar komen. Ongeduld? Misschien een klein beetje, maar vooral vinden we zeilen nu leuker dan brommen (had ik dat 30 jaar geleden kunnen bedenken?). Ook uit praktische overwegingen mag de wind weer aan, want een kwart van onze dieselvoorraad is inmiddels verstookt en we willen niet alles nu al verbruiken. Interessant om te merken trouwens, dat het ‘ongeduld’ me in deze situatie heel anders afgaat dan pak ‘m beet anderhalf jaar geleden. Toen had ik waarschijnlijk na een uur al rusteloos op het dek staan springen om te kijken of er écht geen wind staat en of we toch al kunnen zeilen. Caribische invloeden?
De weersvoorspellingen voor de komende dagen beloven wel weer een beetje wind, hopelijk genoeg om te zeilen. Voor daarna hebben we de voorspelling van weinig wind betiteld als ‘nog onbetrouwbaar’ en die worden vast herzien :-0.
Kortom, wat wind (en als we dan toch mogen kiezen, liefst voor een ruime koers, tussen de 15 en 20 knopen) zou heel fijn zijn. En we hebben het ook prima naar onze zin als die het heel even laat afweten.
Tot slot, de uitslag van de viswedstrijd met de Kairos is een… gelijkspel. Allebei kilo’s zeegras, geen vis.
De statistieken:
– Dagen onderweg: 4
– Totaal afgelegde afstand: 501 nm
– Afgelegde afstand afgelopen etmaal: 94 nm
– Afstand nog te gaan: 1683 nm (in een rechte lijn)
– Onze lokatie om 16.20 uur UTC: 23°50’81 N, 056°47’33 W
Geduld…Caribische invloeden? Of gewoon een beetje ouder en wijzer misschien? (Ik heb zo mijn eigen herinneringen aan jou als geduldig 😉 jongetje) .
Als je nou laat weten waar de AAN-knop voor de wind zit… Van hieruit blazen gaat nl. niet werken helaas. Maar duimen kan natuurlijk altijd!
(Ik heb trouwens laatst Daniël, Toos en Judith nog gesproken, Albert is inmiddels overleden).
Liefs, op een lekker briesje de komende dagen XXX
Keeping fingers crossed!
Nou ja, tonijn uit blik is ook lekker. 500 mijl alweer op de klok, dat schiet al aardig op. Hoe is de temperatuur ‘s nachts? Koersen jullie nu nog richting Bermuda of al wat oostelijker?
We blijven geboeid jullie avonturen volgen. Respect voor jullie lange oversteek. We wensen jullie nog maar eens de wind in de zeilen! Liefs Eric en Katelijne