Spanje

We zitten al lang en breed aan Franse kaasjes, baguettes, paté en oesters, maar hebben ondertussen goede herinneringen aan onze onverwachte tussenstop in Spanje. Bij deze dus nog onze ode aan Galicië. Iets of iemand heeft klaarblijkelijk voor ons besloten dat het nog niet de juiste tijd is om naar Nederland te gaan. Dat merkten […]

Jaaaa, land in zicht! Het duurde even deze keer voordat we land konden zien. De ochtend hulde zich namelijk in een dikke nevel. Na een afwisselend onstuimig, dan weer rustig en dan weer onstuimig etmaal tikken we nu de laatste paar mijlen weg, met Vigo op ons vizier. Dat we in de buurt van het

WOESJJJ …. Een grote golf slaat over ons bijbootje heen en duwt mij – met één been al in de boot om in te stappen – omver het water in. Stijn zit al in het bootje en kan zijn lachen niet inhouden, hoewel hij zelf ook een flinke plens water over zich heeft gehad.  

We wisselen een korte blik… “Verstond jij nou wat hij zei?” lees ik in Yvets ogen. Het oude mannetje dat net in de avondzon een gesprekje met ons aanknoopte op het lokale marktplein, was grotendeels onverstaanbaar. Ligt dat aan de Spaanse taal, waar we pas net de basis van onder de knie beginnen te krijgen?

Afgelopen week hadden we weer een mooie mijlpaal: we zijn officieel voorbij het einde van de wereld gevaren. Dat dacht men vroeger althans. Van het meest westelijke puntje van Spanje (en meteen ook van het hele Europese vasteland) dacht men vóór Columbus Amerika ontdekte dat het het einde van de wereld was. Die kaap werd

Wat een andere feel heeft Spanje, zeg! Het landschap is veel ruiger dan het Franse, het eten is anders, de havens zijn anders… Maar wat ons het meeste bezighoudt, is de aanpassing naar het Spaanse ritme. Onze eerste dag in A Coruña merken we nog niet zoveel van dat ritme. Na onze gebroken nachten tijdens