We slapen allebei aan één stuk tot 5.30 uur, maar blijven – omdat het fris en vochtig is – in bed liggen lezen tot de zon bijna boven de berg uitpiept. Als we ons bed uitkomen, blijkt het erg mistig te zijn in de baai. Door de bomen en de opkomende zon krijgt de baai zo iets heel mysterieus. Het lijkt opnieuw een sprookjesbaai!
We piepen het restant van het experiment-brood van Stijn even op in de oven, en tegen de tijd dat dit klaar is, heeft de zon voldoende warmte om ons ontbijt lekker buiten op te knabbelen. Het is nagenoeg windstil, dus als we rond een uur of 9.00 de baai verlaten, doen we dat op de motor.
Het blijft tot einde ochtend heel kalm weer, dus grote stukken doen we alleen op de motor. Af en toe komt er een mild briesje van een knoop of 6 opzetten die de fok mooi bol blaast, dan motorzeilen we verder. Scheelt toch weer een halve knoop snelheid.
Yvet had in de ochtend al een heerlijke pastasalade als lunch gemaakt, die peuzelen we al zeilend op. We waren deze ochtend al vroeg op pad, waardoor we begin van de middag de eilandengroep Sehir Adalari aanlopen. Een beetje mikken om de ondiepe stukken tussen de eilanden heen, en dan laten we het anker vallen in een mooi beschutte baai voor Castle Island.
Op dit eiland zijn nog veel ruïnes van Byzantijnse nederzettingen. Met de dingy motoren we naar de kant om een kijkje te nemen. Het eiland kent twee kanten. Eén toeristisch deel waar partyboten met dagtrip publiek worden uitgelaten om op Cleopatra’s Beach véél te veel menselijk (vandaag vooral veel Engels) vlees te tonen. Het schijnt dat Cleopatra Afrikaans zand naar dit strand heeft laten verschepen, om zo een mooi buitenverblijf voor zichzelf te creëren. Of al die Engelse lijven zich daarvan bewust zijn, weten we niet. Snel doorlopen… En de andere kant is een prachtig deel met ruïnes van een openlucht theater, oude stadsmuren, en de restanten van een oude tempel… Met overal een geweldig uitzicht op de prachtig blauwe zee. Wat moeten die mensen 400 vChr hier al geweldig genoten hebben van de omgeving, de bofkonten. Prachtig hier!
Na een een flinke wandeling over het eiland keren we terug naar de boot en klokslag 4 uur vertrekken ook alle Engelsen op hun partyboten. We hebben de baai weer alleen!
De zonsondergang is hier prachtig, we zien de oranje kleuren langzaam intenser worden en met een drankje en boekje beseffen we dat we hier super gelukkig zitten te zijn.
Stijn ligt in de kuip heerlijk na te genieten in de laatste zonnestralen. Intussen duikt Yvet achter de pannen en tovert een heerlijke pastaschotel met verse groenten, köftes en yoghurtsausje op tafel. Glaasje witte Kavaklidere erbij, prima!
Omdat we morgen een wat grotere afstand willen (moeten… 🙁 ) varen om op vrijdag in de buurt van onze basis in Turgutreis te zijn, kneedt Stijn alvast deeg voor brood morgenochtend. Ontbijt uit het vuistje morgen.