Jaaaa, land in zicht! Het duurde even deze keer voordat we land konden zien. De ochtend hulde zich namelijk in een dikke nevel. Na een afwisselend onstuimig, dan weer rustig en dan weer onstuimig etmaal tikken we nu de laatste paar mijlen weg, met Vigo op ons vizier. Dat we in de buurt van het […]
Gisteravond en vannacht hebben we goed wat mijlen kunnen maken, we gaan de écht dikke puist wind die ons op de hielen zit wel voor blijven. We kregen meestal best stevige wind schuin-van-vóór vergezeld van regen, maar met gereefde zeilen niets out-of-control. De nacht met zo’n omstandigheden is niet persé iets waar we naar uitkijken,
Het lijkt wel herfst! Buiten hebben we nog geen zonnestraal gezien vandaag. Eigenlijk kijken we gewoon in één grote grijze massa, de lucht en het water hebben bijna dezelfde kleur. Het regent… Maar wij zitten binnen aan een dampend bord Boeuf Bourguignon, heerlijk ouderwets krachtvoer op zo’n druilerige dag. Yvet begint gelukkig weer wat kleine
Gisteren schreven we al over een lagedrukgebied dat op onze route langs de Golf van Biskaje wordt voorspeld. Inmiddels zijn de weermodellen het wel behoorlijk met elkaar eens; het komt echt onze kant op. De wind die dit gevaarte met zich meebrengt liegt er niet om, en die hoeven we niet persé ter plaatse op
Het is een vreemde tocht, deze oversteek. De tocht waarbij elke mijl ons dichterbij huis laat komen, dichterbij familie en vrienden die we gemist hebben. Daar verheugen we ons enorm op. Maar het is ook een tocht waarbij we met elke mijl iets van ons avontuurlijke leventje achter ons laten. Afscheid nemen. Soms heel letterlijk.
Gistermiddag zeilen we nog prachtig, maar in de avond begint de wind af te nemen. Er staat nog wel wat deining, en daar heeft een enorme groep dolfijnen de grootste lol mee: ze springen uit en over de golven, en vermaken zich zo een kwartiertje om onze boot heen. Het blijft prachtig! En het is
De eerste dag zit er alweer op. Gisteren hebben we nog tot het begin van de avond langs de kust van Sao Miguel gevaren. Met de wind in de rug, als een speer. De zuidoostkust van Sao Miguel is echt adembenemend mooi. Het is een van die zeldzame plekken waarvan je je op het moment
Achter ons ligt Ponta Delgada, de hoofdstad van Sao Miguel. Boven het eiland hangen dikke wolken, maar boven de Amuse schittert de zon in een blauwe hemel. Met ongeveer 7 knopen speren we door een vlakke zee. Dat is alvast een goed begin. Een beetje buikpijn hebben we er wel van. We weten maar al
Laatste grote etappe Meer lezen »
Wanneer de aankomstroes wat optrekt, beseffen we eigenlijk pas écht waar we aangekomen zijn. De Azoren, Horta! De beschermde haven, midden in de Atlantische Oceaan, waar al honderden jaren schepen een veilig onderkomen vinden vanuit vele windstreken. Voor vestiging, op doorreis, of voor de walvissenvangst. Walvissen worden hier sinds de jaren ’80 niet meer gevangen,
Vulkanische verrassing Meer lezen »
We zijn inmiddels al weer een tijdje op Faial, en genieten van het weerzien en gezelligheid met andere zeilers, van de Portugese vriendelijkheid en lekkernijen, van de prachtige natuur en we steken de handen uit de mouwen om de Amuse weer te vertroetelen nadat ze ons veilig hier heeft gebracht. We denken regelmatig terug aan
