Het einde van onze vakantie nadert. We moeten de terugweg naar Lelystad dus weer op gaan zoeken. Vandaag gaan we het zout weer voor het zoet verruilen. We vertrekken rond het middaguur om het getij mee te hebben bij het laatste stukje over de Wadden. De Tjerk Hiddessluis tussen de Gemeentehaven en het open water houdt wel even op. Na wat wachten mogen we de kleine sluis invaren, achter 3 andere jachtjes, maar we blijken niet meer te passen, dus moeten achteruit weer de sluis verlaten. Vervolgens mogen we in de beroepssluis mee. Eenmaal op het Wad, moeten we precies tegen de wind in richting de afsluitdijk, dat is dus motoren geblazen. Vlak voor we bij de afsluitdijk komen, ziet Yvet nog wel een lange, bruine rug door het water glijden. Ze denkt dat het een zeehond is geweest. Leuk dat die ons toch nog even snel kwam begroeten voor we ons weer achter de sluizen begeven!
Na de Tjerk Hiddessluis eerder vandaag, dwingen ook de Lorentzsluizen door de Afsluitdijk ons tot onthaasten. Als we ons via de marifoon melden bij de sluisdienst, horen we dat we rekening kunnen houden met “ongeveer een uur voor we door de brug heen kunnen”. We leggen de boot maar even rustig neer aan de remming vóór de brug en zo’n drie kwartier later kunnen we door de brug heen. Vervolgens moeten we nog best een poos wachten voor we daadwerkelijk de sluis in kunnen varen. Ach… we hebben vakantie en dus geen haast.
We varen nu dus weer op binnenwater. En dat levert echt een heel ander gevoel op. Van het ‘stoere’ gevoel buiten, naar het ‘gemoedelijke’ gevoel binnen. Het water heeft een andere kleur, de lucht is veel warmer, en ook de wolken zijn heel anders aan de binnenkant van de afsluitdijk. We zijn er niet over uit of dat verschil nu met name in ons hoofd zit…
Na nog eens 2 uurtjes tegen de wind in motoren, lopen we rond half zeven ’s avonds de haven van Hindeloopen binnen. Yvet heeft al varende vast een uitje, knoflookje en pepertje fijn gesneden zodat Stijn daar straks eenmaal in de haven aangekomen snel een heuse pasta arabiata van kan maken. Maar voordat dat kan, eerst nog even op zoek naar de havenmeester om ons een geschikt plekje aan te wijzen. Helaas nergens te bekennen, waarschijnlijk zit die al aan de piepers en karbonade. Wel vinden we een briefje waarop hij schrijft dat we zelf wel een plekje mogen zoeken als hij er niet is. Na wat rondvaren in de haven vinden we een plekje wat wel moet passen. Als we daarin draaien blijkt het toch wel wat ruim voor ons… we liggen tussen kapitale 50 voeters, maar ach, we liggen prima hier.
Met Yvet’s voorbereidingen en Stijn’s pottengeroer staan de bordjes dampende arabiata met makreel vlot op tafel. Heerlijk dat we lekker in het avondzonnetje kunnen smikkelen!
Na het eten strekken we de benen nog met een tochtje door Hindeloopen. Wat een charmant stadje is dit, echt fries en met veel schattige huisjes en kruip-door-sluip-door-steegjes. Veel is nog echt stok-oud en dat maakt het alsof we nog steeds middenin het visserijstadje aan de Zuiderzee staan. Momenteel is er nog maar één visser actief in de stad.
Verder zien we ook heel veel Duitsers richting café’s lopen die daar massaal straks de EK wedstrijd Duitsland-Frankrijk gaan kijken. Wij wandelen terug naar de boot voor een lekkere warme mok thee met chocolade en zetten de wedstrijd op de achtergrond aan. Mooie gelegenheid om ook de blog weer bij te werken!
