“Wanneer vertrekken jullie nou?”
Na de aankondiging van ons nieuwe avontuur hier op de website, kregen we zó veel leuke reacties van jullie! En bleek dat wij niet de enigen waren die niet konden wachten tot we vertrokken waren. Maar net als in 2017 ging ook dit vertrek in stappen.
Koningsdag: de dag van vertrek – bijna dan
We zijn er helemaal klaar voor. Totdat we op Koningsdag de motor starten om de haven uit te varen… en er bij het bedienen van de gashendel de motor alleen maar stationair blijft pruttelen en er verder niets blijkt te gebeuren. Oeps! Stijn duikt meteen de motorruimte in en ziet dat de gaskabel het begeven heeft. Zelfs op een feestdag weet hij ergens een nieuwe op te duiken, en een uurtje later ligt hij alweer opgevouwen in zijn minst favoriete hoekje van de boot. Een krappe ruimte waar hij zich net nog in weet te wurmen – vijf kilo zwaarder en het had niet meer gepast.
Halverwege de middag komt er spreekwoordelijk witte rook uit het achteronder: het werkt weer! Maar het feestgevoel is van korte duur. Stijn checkt voor de zekerheid nog even de olie van de saildrive. Die ziet eruit als slasaus. En dat betekent: water bij de olie. Waarschijnlijk door lekke afdichtingen van de saildrive (waar de propeller aan zit om op de Amuse op de motor vooruit en achteruit te kunnen varen). De boot moet het water uit. En dat uitgerekend nu – in de drukste periode van het jaar voor de hijskranen in de havens. Terwijl iedereen juist het water in wil, moeten wij eruit. En dan ook nog een monteur vinden… Maandag kunnen we het pas in gang zetten.
Je zou er makkelijk stikchagrijnig van kunnen worden. Maar dat doen we niet. Daar hebben we alleen maar onszelf mee. Het is toch al een geweldig voorrecht om hier op onze boot te wonen? Dat we elkaar hebben? En dat de zon ook nog eens uitbundig schijnt? Daar kunnen we maar beter van genieten. Dat is dus wat we doen! En als bonus kunnen we nu ook nog de afscheidsborrel van onze lieve havenbuurtjes Paul en Liek meepikken. Jaren geleden raakten ze geïnspireerd door onze reisverhalen, en nu vertrekken ze zelf – voor onbepaalde tijd, richting de zon. De borrel is gezellig, en met onze slippers aan voelen we ons even in de Caraïben.
Terug naar de Amuse… Gelukkig is daar havenmeester Marcel, die ruimte maakt bij de kraan. En monteur Herman die, ondanks zijn drukke agenda, woensdagmiddag al tijd voor ons inruimt. Diagnose: de as en afdichtingen van de saildrive moeten vervangen worden. Dat gaat wel even duren om aan de onderdelen te komen… denken we. Maar Herman tovert. Hij rijdt naar Flevo Marina, scoort de benodigde onderdelen, en ondanks wat gevloek op onze Maxprop schroef, zit alles er een paar uur later alweer op. Om half zes ’s avonds plonst de Amuse terug het water in. Marcel en Herman zijn helden!
Donderdag: trossen los
We vertrekken uit Lelystad. De zon schijnt, maar er is geen zuchtje wind. Dus motoren we over een spiegelglad Markermeer – vergezeld door duizenden dansmuggen – richting IJmuiden. Na het Noordzeekanaal (vermoedelijk het minst aantrekkelijke stuk water van deze reis) ruiken we in de derde sluis van vandaag de zilte zee. Nog altijd een magisch moment. In IJmuiden eten we een visje op het strand, met een rosé erbij. Het voelt alsof we al in Zuid-Frankrijk zijn. Wat een begin.
Vrijdag: zeilend naar Scheveningen
We kunnen eindelijk zeilen! De dag begint bewolkt en koud. De warme chocomelk onderweg is nogal een contrast met de rosé van gisteren. Maar als later de zon doorbreekt en we ook nog eens een zeehond en een bruinvis zien, is het een heerlijk tripje. Onderweg maken we alvast een plan voor de volgende dag. Cadzand staat op het vizier. Een flinke tocht, waarbij we de drukbevaren Maasmonding en de Westerschelde moeten kruisen, en ook rekening moeten houden met het getij.
Als we de motor starten voor de haven van Scheveningen is er weer witte rook. Ditmaal niet figuurlijk, maar letterlijk. De uitlaat geeft – denken we – wat wittere damp dan normaal. We weten niet zeker of we het goed zien. We varen zonder problemen de haven in, maar het houdt ons toch bezig. Stijn vermoedt een probleem met het koelwatersysteem. Zolang we veel zeilen geen probleem, maar de motor flink belasten durven we nu niet.
Zaterdag naar Cadzand? Of toch nog niet…
Als we vrijdagavond de laatste windvoorspellingen bekijken, zien we dat er zaterdag overdag weinig wind wordt voorspeld, en ’s avonds juist behoorlijk veel. En dan gaan we toch twijfelen. De eerste uren van onze tocht zouden met weinig wind tegen de stroom in zijn. Dan hebben we de motor hard nodig. We besluiten om geen risico te nemen en eerst de motor goed te checken. De consequentie is dat we dan wel een even in Scheveningen zullen blijven liggen. Vanaf zondag staat er flinke wind en keldert de temperatuur. Geen aantrekkelijke combinatie om de zee op te gaan, vinden we.
Inmiddels liggen we alweer twee dagen in Scheveningen. Gisteren hebben we nog lekker rondgestruind door Scheveningen. Vandaag staat de boot op z’n kop. Stijn duikt in het koelwatersysteem. De trap, het motorluik en heel veel gereedschap liggen verspreid door de boot. Ik doe ondertussen wat eerste wasjes. Het zou tenslotte droog blijven vandaag. Als alle wapperende onderbroeken en t-shirts aan de zeereling bijna droog zijn, komt er tóch ineens een bui aan. Alweer een flashback naar de Caraïben! Snel de klamme was binnenhalen en uithangen tussen alle gereedschappen in. Lang leve het elektrische kacheltje dat de laatste restjes vocht langzaam verdampt. Bijkomend voordeel is dat de geur van verse was de olie en koelvloeistof uit onze neusgaten verdringt. De klussen vorderen, dus zolang er harde wind staat, hebben we vast nog tijd voor wat sight-seeing in Scheveningen.
Hopelijk hebben we dan snel géén letterlijk witte rook meer, maar wel figuurlijke witte rook om verder te varen naar het zuiden! Ondertussen genieten we gewoon verder!
Als vanouds leuk om jullie te volgen, hoezee & geniet!
Hier nauwelijks waarneembare rook (uit de kamado _ waar een kippetje vrolijk ronddraait aan haar spit). Met een voorzichtige 150 graden, voelt het voor haar meer als rosé, dan sjokomel weer
Hahaha…. ik kon het bijna proeven! Onze eigen kamado staat nu werkloos in de schuur. Maar we klagen niet hoor! Genietse.
De eerste blog weer. Na lange tijd. Heerlijk! Hoop dat jullie snel weer verder kunnen zonder issue’s. Maar wat er ook gebeurd, jullie maken overal een feestje van! Enjoy!
Tof om weer een avontuur van jullie te mogen volgen. Kijk uit naar de volgende berichten!
Groeten en voorspoedige reis!
Wij genieten op afstand weer met jullie mee! Goede reis en veel plezier!
Nou, de start doet direct een beroep op jullie aanpassingsvermogen: geslaagd!
Wat ontzettend jammer dat we op Sri Lanka zitten (
, geen 
), want anders waren we net als de vorige keer jullie ff komen opzoeken .
We zien weer uit naar jullie avonturen, zien al uit naar de foto’s van de tapas, een mooie en behouden vaart!
Jullie worden weer goed uitgedaagd zeg. Iets met navigating complexity in het klein? Heel veel succes, geduld en lekker genieten.
Heel leuk om jullie avonturen weer te volgen. Veel plezier en geniet ervan!
Wat ontzettend leuk weer om jullie avonturen mee te beleven. Heel veel geniet plezier! Ik kijk alweer uit naar de volgende verhalen. Liefs, Esther
Een tip voor jullie levensgenieters: Cadzand vermijden (is het nieuwe Knokke, wij vonden de haven maar niks) en even doorvaren naar de fijne jachthaven van Zeebrugge, en dan…de dijk langs en 600m verderop je laten verrassen door de lekkerste garnaalkroketjes van de Belgische kust of ander heerlijks in ’t Werftje!
Behouden vaart en met veel liefde en optimisme in de zeilen !
Marcel en Herman verdienen terecht alle lof dat ze jullie met enige voorrang uit de brand geholpen hebben! Maar de échte helden zijn jullie zélf natuurlijk! Elke tegenslag als een uitdaging zien en weten om te buigen in iets positiefs: Kánjers met een grote K !!! Maar nu…’keeping fingers cross’d’ dat die Franse schone verder geen onaangename verrassinkjes meer uit haar ‘chapeau’ tovert en jullie braaf en veilig naar je volgende bestemming brengt
. We zien ernaar uit!
Liefs,
Yvet en Stijn,
We zien dat jullie vanmorgen vroeg de reis zijn begonnen uit Scheveningen.
Leuk om kennis te maken en Bon Voyage!
hartelijke groet
Mooi vroeg vertrokken en een flink tempo erin! Dat schiet lekker op zo. Wij schakelen weer om naar knopen en mijlen ;-).
XXX
Behouden vaart lieve Stijn en Yvet
Oeps, dát had dus een moeten zijn!!!
Misschien een raar vraagje. Maar wat was nu de oorzaak van de witte rook? Is het nu helemaal opgelost? Ben heel benieuwd. En verder natuurlijk de wens, dat jullie verschoond blijven van verdere hickups en lekker kunnen genieten. Jullie hebben het meer dan verdiend.
Hoi Henk, de witte rook, of eigenlijk was het waterdamp, kwam doordat er niet genoeg zeewater door het koelsysteem van de motor liep. Wat er aan water uit de uitlaat kwam leek in eerste instantie niet opvallend weinig, maar blijkbaar toch niet genoeg om voldoende te koelen. Dan verdampt het beetje water dat er wél doorheen gaat eigenlijk al in de uitlaat zelf waardoor de witte damp ontstaat. Het hele koelsysteem losgehaald en de boosdoener bleek op het eind te zitten: de uitaatbuis waar uitlaatgassen en koelwater worden gemengd. Kennelijk is er na een jaartje stilliggen toch viezigheid of corrosie in gaan zitten. Nieuwe uitlaatbocht erop, rest van het koelsysteem ook meteen weer schoongemaakt, koelvloeistof ververst en alles weer in elkaar geschroefd. Geen witte damp meer te zien nu!
Zoooo , goed om te lezen dat het zeilvirus nog in jullie zit.
Ontzettend veel plezier met jullie tocht.
De Tarpan heeft nu de derde eigenaar en is net in de Stille Oceaan, zij blijft dus nog lekker doorgaan.
Over 3 weken gaan wij met Nora,️, voor 3 maanden naar Berlijn varen. Hebben we veel zin in.
Groetjes en geniet van de reis