Warnemunde Hohe Düne – Klintholm, 48nm

De eerste dag op pad en meteen een flinke ruk voor de boeg. We willen graag naar Kopenhagen en die reis is mooi op te knippen door eerst naar Klintholm op eiland Møn te varen. Nadat we op deze eerste ochtend de laatste dingen aan de boot hebben klaar gemaakt gooien we om 9.00 uur de trossen los. Best weer even spannend zo’n nieuwe grote boot!

Er staat een mooi windje, knoop of 12-16, halve wind. Even een beetje vrienden worden met onze boot “Madonna” en de trim van de zeilen en dan staat het zeil na een tijdje toch mooi. We zeilen met een lekker gangetje van rond de 5-7knp richting Klintholm. Er wordt over de marifoon wel gewaarschuwd voor stevig onweer en wind van 8bft… We kijken goed om ons heen of we de wolken zien ontwikkelen naar onweer. Gelukkig valt het allemaal heel erg mee en krijgen we met vooral zon de krijtrotsen van Klintholm in zicht.

Al hongerig van de buitenlucht maakt Yvet einde middag vast een heerlijke salade met gerookte vis en pasta zodat die klaar staat voor als we straks hebben aangelegd. Maar stiekem hebben we al zoveel trek dat we al varende lekker peuzelen.

De haven is even goed mikken en een beetje ondiep bij de ingang, maar het past precies. Dan nog een plekje vinden… Dat valt nog niet mee, want omdat het een lange dag varen was zijn we best laat (rond een uur of 19.00) in de haven. Op de plekken waar het voor ons diep genoeg is zijn niet veel plekken meer, en de plekken die er zijn, lijken wel aan de smalle kant voor onze Duitse comfort caravan van 4m breed. Decadent doen heb ook z’n nadeel… We proberen het bij een box die op het oog net zou moeten passen, maar halverwege in de box zeggen de steigerpalen met een duidelijk geknars dat het niet past. Achteruit dan maar en nog even verder zoeken. Uiteindelijk wuift een man dat we wel langszij mogen komen liggen en dat doen we dan maar. Liggen we goed en wel, komen de eigenaren van de boot waar we aan vast liggen terug van weggeweest en roepen ons toe dat ze nu gaan verleggen. Zucht… Weer los dan maar weer, boot eruit laten maar daarna wél ons eigen plekkie aan de steiger. Gelukkig hadden we al wel gegeten, want het is inmiddels al wel een uurtje of 8 als we goed en wel liggen. Om te toosten op deze eerste dag ‘goede vaart’ ploffen we als toetje een fles prosecco open. Het leven is genieten!

We zijn blij dat we het onweer en de bijbehorende storm niet over ons heen gekregen hebben vandaag. Als we ’s avonds binnen zitten vallen er nog een paar spetters, en zien we het onweer op een afstandje hangen, maar daar blijft het bij.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *