Alsof ze ons de weg naar de Azoren wijzen, drijven er voor ons een paar kleine wolkjes, in een verder strak blauwe hemel. De zon schijnt uitbundig. Een licht briesje. Het is van dat weer waarbij de terrassen in Nederland overuren zouden draaien en er lange files zouden staan richting Zeeland. De bries is gelukkig […]

Heb je genoeg van vastigheid, vastomlijnde plannen en sleur? Ga oostwaarts zeilen op de Atlantische oceaan! Gisteren was het een geweldige zeildag met een comfortabele lift naar de Azoren route. Nu heeft onze lift besloten van koers te veranderen en ons zonder blikken of blozen in de berm af te zetten. Dat betekent: heeuuul weinig

We zijn bofkonten! Het lekkere briesje waar we gisteren in kwamen hebben we nog steeds te pakken. Op de windplaatjes van onze weermodellen ziet het eruit alsof we op een eilandje van wind zitten dat ons de komende dagen precies af gaat zetten bij de ‘snelweg’ naar de Azoren, ten noorden van ons. Een soort

Gisteren aan het eind van de middag was de wind echt helemaal op. We hoopten dat ‘ie terug kwam, maar na anderhalf uur geklapper van de zeilen gaven we het op. Eerst het grootzeil eraf. Kijken of de genua nog wat doet. Maar net na zonsondergang halen we de genua ook maar binnen. We willen

De afgelopen 24 uur zit er iemand met de knopjes te spelen. De knopjes voor windrichting, windkracht, zonneschijn en regen. En diegene doet maar wat, zo lijkt het. We hadden het al een beetje aan zien komen op de weervoorspellingen. Elke dag halen we twee weermodellen binnen via de satelliettelefoon (voor kenners: het GFS- en

We spelen al een kleine week met de wind. Of de wind met ons, net hoe je het bekijkt. We proberen windstiltes zoveel mogelijk uit de weg te gaan en uiteindelijk in de Azoren te arriveren. Als je onze huidige positie op de wereldbol zou aankruisen, zou je je misschien afvragen; wat doen ze dáár

Het is Kermis op de Amuse en de Snollebollekes blijven ons met hun wereldhit achtervolgen (zie ook de blog over Sint Maarten). Van links… naar rechts… Woooeeeew! Hou je vaaahaaast! Daar gaan we! Turrrrrboooo! Na een dagje met lichte wind waar we met de genaker nog wel een paar mijltjes uit hebben kunnen persen, is

In mijn jeugd heb ik nogal wat middagen doorgebracht met een vriendje en zijn opknapbrommer. Dolle pret om het oude Peugeot-damesbrommertje aan de praat te krijgen, wat te kietelen en ermee luid knetterend door het ongemaaide weiland achter het huis te scheuren. We hadden er zoveel lol mee, we konden er geen genoeg van krijgen

Yesss… Drie dagen achter de rug en inderdaad voelen we ons veel beter nu. We hebben iets van een ritme te pakken, we slapen best goed en de hoofdpijn is weggetrokken. Bovendien hebben we weer zin om wat lekkers te eten. Dat wordt tijd ook, want we hebben een hele stapel verse groenten en fruit

Inslingeren. We weten inmiddels wel hoe het werkt. De eerste twee of drie dagen op zee voelen we ons niet altijd helemaal jofel. Echt zeeziek kunnen we het gelukkig niet noemen, maar wat lichte hoofdpijn, futloos, te moe om iets anders te ondernemen dan alleen het strikt noodzakelijke… dat kennen we wel. We weten inmiddels