Gisteren aan het eind van de middag was de wind echt helemaal op. We hoopten dat ‘ie terug kwam, maar na anderhalf uur geklapper van de zeilen gaven we het op. Eerst het grootzeil eraf. Kijken of de genua nog wat doet. Maar net na zonsondergang halen we de genua ook maar binnen. We willen de zeilen en tuigage niet beschadigen door het geklapper, dus er zit niets anders op dan dobberen.
Omdat we niet weer van linker gangboord tot rechter gangboord willen zwiepen (we hebben het nummer van de Snollebollekes nu wel genoeg aandacht gegeven), bedenken we een trucje. We trekken de genua een stukje uit en zetten beide schoten strak, waardoor het zeil strak in het midden staat. Daarmee wordt het een rem voor de links-rechtsbeweging. Het werkt best goed en we slapen dus veel beter dan de vorige dobbernacht. Wel dobberen we door de stroming die hier in zuidelijke richting staat weer 3 mijl terug in de richting waar we vandaan kwamen.
Het blijft de hele nacht bewolkt. Af en toe miezert het wat. Zodra het licht begint te worden, zien we dat de lucht één grijze massa is. Nog steeds miezer. Echt Hollands weer waarvan we het bestaan helemaal vergeten waren in de Carieb.
Maar: na regen komt zonneschijn, zegt men. En dat blijkt te kloppen. Al snel breekt de zon door en niet veel later hebben we zelfs weer een blauwe hemel met slechts een paar sluierwolkjes. Bovendien komt er wind. Eerst nog een voorzichtig briesje, maar inmiddels staat er al de hele dag een mooie noordoostenwind van 10 knopen, waarmee wij als een speer noordwaarts kunnen varen.
En als dan in de verse weerberichten zich ook nog duidelijker een ‘snelweg’ naar de Azoren begint af te tekenen, begrijp je wel: het zonnetje schijnt aan boord van de Amuse!
Nog even een kleine noot voor al diegenen die berichtjes achterlaten op onze website: dat vinden we echt onwijs leuk! Het voelt heel bijzonder dat er zoveel mensen zijn die voor ons duimen en in ons avontuur delen. We kijken er elke morgen naar uit om even op de website te kijken naar jullie berichtjes!
De statistieken:
– Dagen onderweg: 8
– Totaal afgelegde afstand: 845 nm
– Afgelegde afstand afgelopen etmaal: 65 nm
– Afstand nog te gaan: 1428 nm (in een rechte lijn)
– Onze lokatie om 16.20 uur UTC: 25°23’48 N, 052°09’77 W
Goed idee tegen het rollebollen, smart thinking! Zelf bedacht of hebben jullie een site met gouden tips gevonden? Is die andere bevriende boot nog steeds in beeld of zijn jullie inmiddels solo? Met Sanne laatste hand aan teamdag voorbereiding aan het leggen, zelfs een filmpje van onszelf gemaakt #veeltakes & veellachen. Zal de link ff doorsturen 😉
Wat een avonturen beleven jullie toch. Ik lees al tijden anoniem mee, maar voelde nu toch de behoefte om een berichtje te sturen. Je kent ons niet echt, we hebben elkaar slechts 1x ontmoet. In Marokko, jullie waren met de auto op pad, maar de rest van jullie reisgezelschap was ziek. We ontmoeten elkaar in het hotel in de Dades vallei. We hebben even gepraat over jullie grote avontuur en je gaf ons de naam van jullie blog.
Een tijd later waren we op de Canarische eilanden en ik las toevallig op jullie blog dat jullie daar ook waren, hoe toevallig. We hebben nog gezocht in de haven, maar jullie Sailing Amuse niet gevonden.
Sinds die tijd is het bij ons ook steeds meer gaan kriebelen, om ooit deze droom waar te maken. We staan pas aan het begin, maar genieten volop in NL op het water en lezen sinds onze ontmoeting mee met jullie mooie verhalen.
We duimen voor een mooi windje richting de Azoren en dat de snelweg zich maar snel mag aandienen!
Groetjes Maurice en Sylvie
Hè, hè, hebben de weergoden eindelijk naar ons geluisterd en op het juiste knopje gedrukt. Gewéldig! En dat de vooruitzichten zo veelbelovend zijn, hoe mooi is dát! Dat is met recht ‘de zon op het gezicht en de wind in de zeilen’ 🙂 ! Zou alle morele steun, het duimen, de kaarsjes en wat verder nog meer, dan tóch zijn vruchten hebben afgeworpen 😉 ?
Trouwens, zoals jullie dagelijks uitkijken naar berichtjes vanaf deze kant, zo kijken wij elke keer weer uit naar jullie blog om te oren hoe het jullie vergaat. (En zo zijn we tóch weer even heel dichtbij, hoewel… altijd… ’only a heartbeat away’!!!).
Liefs, een dikke kus en knuffel en gunstige wind XXX
Wat gezellig die verhaaltjes van jullie. En nu bijna dagelijks. Zo denk ik wel heel vaak aan jullie. Kom ik thuis dan denk ik……zouden ze wat geschreven hebben. Leuk hoor.
En nu de wind nog, dan zijn we allemaal blijjjjjjjj.
Groetjes
Misschien dat de Snollebollekes plaats kunnen maken voor “I am sailing, I am sailing, home again, ‘cross the sea, I am sailing, stormy waters, to be near you, to be free…” … Rod Stewart indachtig… 😉
Wat leuk om te lezen hoe het met jullie gaat! Ook ik lees al lang mee, deze reis was een verrassing voor mij, jullie zijn alweer op pad en wat een belevenissen, GEWELDIG! Zelf geen verstand van zeilen maar door jullie verhalen begin ik er steeds meer van te begrijpen :-).
Ik ken Yvet (via Capgemini) van ABN AMRO. En een paar jaar geleden nog afgesproken in Utrecht om bij te kletsen. Je vertelde al over ‘de Droom’ en nu al voor de tweede reis op pad. Ik denk aan jullie, lees mee met jullie en ook mijn familie leden vertel ik over jullie avontuur. Maar ik had jullie nog geen bericht gestuurd, dus hierbij . Doe voorzichtig en blijf genieten. Vanuit Nederland blaas ik nog wat wind in jullie zeilen. Veel liefs van Esther
Lieve zus en schone broer,
Ik kan t niet vaak genoeg zeggen; zo trots op jullie!!!
Alles is al zo’n beetje geschreven in de reacties…maar natuurlijk denken wij (ik en de meiden) iedere dag aan jullie en lees ik jullie dagelijkse blogs nu…want ook al hebben we de hele reis altijd geregeld contact gehad, waren jullie ver weg maar toch ook heel dichtbij….voel ik nu de afstand steeds een beetje kleiner worden iedere dag als ik jullie blog lees.
Fijn die mooie weersvoorspellingen, succes met de overige mijlen!!
Kus en knuffel zussie en jullie nichtjes!!