De afgelopen 24 uur zit er iemand met de knopjes te spelen. De knopjes voor windrichting, windkracht, zonneschijn en regen. En diegene doet maar wat, zo lijkt het. We hadden het al een beetje aan zien komen op de weervoorspellingen. Elke dag halen we twee weermodellen binnen via de satelliettelefoon (voor kenners: het GFS- en […]
Yesss… Drie dagen achter de rug en inderdaad voelen we ons veel beter nu. We hebben iets van een ritme te pakken, we slapen best goed en de hoofdpijn is weggetrokken. Bovendien hebben we weer zin om wat lekkers te eten. Dat wordt tijd ook, want we hebben een hele stapel verse groenten en fruit
Inslingeren. We weten inmiddels wel hoe het werkt. De eerste twee of drie dagen op zee voelen we ons niet altijd helemaal jofel. Echt zeeziek kunnen we het gelukkig niet noemen, maar wat lichte hoofdpijn, futloos, te moe om iets anders te ondernemen dan alleen het strikt noodzakelijke… dat kennen we wel. We weten inmiddels
Het is zover: over een paar uurtjes trekken we het anker uit het witte Sint Maartense zand en zetten koers naar de Azoren. Een tocht die waarschijnlijk ongeveer drie weken gaat duren. Daarmee gaat het meteen de langste oversteek van onze reis worden. Een beetje gezonde spanning hebben we wel, maar we zijn er tegelijkertijd
Jaaaaaaa, we zijn in Sint Maarten. Hallelujah! Tegen de tocht van Cienfuegos (het meest westelijke punt dat we bereikt hebben) naar Sint Maarten zagen we stiekem nogal op. Dat stuk is precies tegen de wind in en met een zeilboot kun je alle richtingen op varen, behalve precies tegen de wind in. Het ‘scherpst’ (zo
“Willen jullie wel even de gordels vastmaken?” vraagt het oude mannetje achter het stuur van de taxi in rap Spaans. We zijn vannacht aangekomen in Puerto Rico en moeten nog inklaren. Dat kan in Mayaguez, een stad op 20 minuten rijden van Puerto Real, de beschutte baai waar we met de Amuse zijn neergestreken. Er
“I have good knees, they just don’t want to bend that easy today”, zegt Barbara. Ik zie haar de pijn verbijten als ze op haar knieën op de steiger zakt om in onze dinghy te stappen. Het duurt even, maar het lukt. Even later zetten we haar af op de aluminium motorboot die haar man
Sinds ons vertrek uit Cuba heeft onze reis een ander karakter. We hebben een planning. Binnenkort willen we de grote plas weer terug oversteken, richting de Azoren. Ergens in mei, om precies te zijn, zodat we vóór de eerste orkanen ontstaan de Cariben uit zijn. Vóór we oversteken, hebben we nog een reparatie te doen
Santiago en Havana zijn zo’n beetje het Amsterdam en Rotterdam van Cuba. De grote rivalen. Dat was al zo toen Havana eeuwen geleden de hoofdstadtitel heeft ‘afgepakt’ van Santiago. En dat is nog steeds zo. Met name bij baseballwedstrijden (baseball is dé nationale sport van Cuba) tussen beide steden, lopen de gemoederen op en buiten
En dan is er de stad waar we zo lang naar uit hebben gekeken. Havana. Deze stad klinkt ons erg romantisch, maar minstens zo mysterieus in de oren. We stellen ons voor dat er pleintjes zijn waar oude mannetjes muziek maken, alsof ze zó weggelopen zijn uit de Buena Vista Social Club. Waar jong en
Het klokje van Havana Meer lezen »
