Afgelopen zaterdag was blijkbaar nog niet de tijd om te vertrekken, dat was wel duidelijk. Maar gisteren wèl! Al vroeg in de ochtend (7.40 uur plaatselijke tijd) trokken we ons anker uit de modder en lieten ons met de laatste uurtjes ebstroom het gat naar de oceaan uit spoelen. De eerste uurtjes nog op de motor, want er staat nauwelijks wind en de wind die er staat, komt recht van voren. Het zonnetje schijnt flink, en de zeelucht voelt aangenaam koel.
Afgelopen dagen lagen we ergens middenin de brede monding van de Gambia-rivier geankerd. Toen we zaterdagavond terugkeerden in Banjul was het al donker en wilden we niet te ver de rivier opvaren om de kans op vastlopen in visnetten zo klein mogelijk te houden.
De volgende ochtend gaan we de opties na om ons zeil te herstellen. In Gambia is er geen zeilmaker. Logisch ook, aangezien we geen enkele Gambiaanse boot met zeil hebben gezien. Als we het zeil willen laten repareren, zijn de dichtstbijzijnde opties Dakar (in Senegal, 1 dag varen) en Mindelo (op de Kaapverdische eilanden, 4 dagen varen). De wind is de komende dagen noordelijk en daarmee zijn beide bestemmingen lastig te bereiken, zeker nu we ons grootzeil niet kunnen gebruiken en we alleen op de genua (voorzeil) niet zo scherp aan de wind kunnen varen.
Eerst dus maar kijken of we het zelf kunnen repareren. We hebben alle spullen die we daarvoor nodig hebben bij ons. We besluiten dat we ons naai-atelier opzetten op de plek waar we de avond ervoor ons anker hebben laten vallen. Terugvaren naar Lamin Lodge is verleidelijk, maar we zien er toch maar vanaf, omdat het weer 1,5 uur terugvaren is. Bovendien hadden we zaterdagochtend onze laatste Dalasi’s uitgegeven en waren we al uitgeklaard. Dan maar gewoon even hard doorwerken zonder afleiding om ons heen. Het uitzicht op de industriehaven van Banjul is niet heel erg inspirerend. Bovendien is het net deze dagen bloedheet (36°C) in Banjul. Maar wij gaan aan de slag. Van zonsopkomst tot zonsondergang zitten we op het dek te zwoegen op het zeil. Ok… op de heetste uurtjes in de middag na. Elk aan een kant van het zeil, dikke naald door het zeil persen, aan de andere kant met een tang erdoor trekken. En zo steekje voor steekje verder. We naaien beide scheuren dicht en verstevigen d e plek
rondom de scheur aan beide kanten met een lapje extra zeil. Hoewel het onze eerste zeilreparatie ooit is, hebben we alle vertrouwen in de stevigheid van de reparatie. We voelen ons meer dan ooit eerder deze reis op onszelf teruggeworpen. Dat levert tegelijkertijd bij ons allebei het gevoel op van ‘kom maar op!’. We maken er een hoop lol omheen, zetten de muziek keihard aan (we zitten toch heel ver van de bewoonde wereld) en doen zelfs nog een dansje samen op het voordek, bij zonsondergang. Wat zeker ook meehelpt, is s dat we héél veel lieve berichtjes krijgen dat we de moed niet moeten laten zakken 😉
En toch… we zijn blij als de reparatie erop zit. 2,5 dag zwoegen heeft twee keurige pleisters opgeleverd (die er volgens ingewijden uitzien als maandverbandjes).
Na een paar uurtjes motoren, steekt de wind gisteren op en is het tijd voor de ‘proof of the pudding’. Met een beetje samengeknepen billen hijsen we de zeilen. Het ‘ratsjjjjj’-geluid van scheurende zeilen heeft toch een klein traumaatje opgeleverd. Maar…. Het ziet er goed uit! Het zeil staat mooi en de ‘maandverbandjes’ geven geen krimp.
De eerste dag van onze oversteek verloopt voor het grootste deel heel relaxed. Overdag varen we een aandewindse koers (schuin tegen de wind in) met 15 knopen wind en nauwelijks golven. Tegen de avond neemt de wind toe en als we aan de eerste wacht toe zijn, hebben we windkracht 7 te pakken. Nog steeds schuin van voren. Best pittig om daarmee onze eerste nacht in te gaan. We reven flink om het comfort te houden en dan is het goed te doen.
Buiten is het ’s nachts wel behoorlijk fris en vooral vochtig, dus doen we om beurten onze wachten weer in de zeilpakken. Ons is beloofd dat het binnenkort ook ’s nachts korte broeken weer wordt, daar kijken we naar uit!
De statistieken:
– Totaal afgelegde afstand: 106 nm
– Afstand nog te gaan: 2087 nm
– Dagafstand eerste etmaal: 106 nm
– Onze lokatie om 7.40 uur UTC: 13°27’656 N, 18°15’550 W
Sent from Iridium Mail & Web.
Reis laten sponsoren door Libresse?
Ik zie echt een hele nieuwe categorie reclame voor maandverband ontstaan…
De kop is er af, nog maar ± 3 weken zee zee zee zee om jullie heen!
Fijn dat jullie weer op pad zijn je bent goed onderweg de boeg de goede kant op. Goede vaart en nu gaat het zeker lukken. Elke dag zo, n 100 M als de wij d een beetje meewerkt.
Mooi om te lezen hoe jullie de moed erin houden En zelfs met tegenslag een dansje doen
Dit is toch weer zo hélemaal Stijn en Yvet en dat is nu ook precies waarom wij zo’n grenzeloos vertrouwen in jullie hebben! Tegenslag? Even gruwelijk balen en dan… samen de schouders eronder en vier ‘rechter’handen uit de mouwen. Klus geklaard, probleem getackeld, tot besluit een dansje op het dek om de mentale accu opnieuw op te laden. ( Zou daar overigens óók een druppellader voor bestaan 😉 ? )
Daarna, met de neus in de wind en een tikje gezonde spanning, klaar voor de herstart. Chapeau!!! Veilige oversteek zonder averij!
Liefs, dikke kus en knuffel XXX